带拼音版孝经

1、带拼音版孝经k a i z o ngmi ngy i zh a ngd i y i开宗明义章第一zh o ng n i j u ze ngz 1 ch 1 z 1 yu e xi a nw/a ngy ouzhi deydodao y 1 sh u nti a nxi a mi n仲尼居，曾子持。子曰：“先王有至德要道，以顺天下，民y o ng h e mu sh a ngxi a w/u yu a n r u zh i zh i h u用和睦，上下无怨。汝知之乎？”z e ngz i bi x i yu e shen b U mi n he zu y i zh i zh i曾子避席曰：“参不

2、敏，何足以知之？”z 1 yu e f u xi do dezhibenye ji a ozh i su o y o ush e ngy e f u zu o wu y u r u子曰：“夫孝，德之本也，教之所由生也。复坐，吾语汝。”sh e nt i f a f u sh o uzh i f u mu b u g a nhu i sh a ng xi a ozh i sh i ye l i sh e nx a ngd a o“身体发肤，受之父母，不敢毁伤，孝之始也。立身行道，y a ngmi ng y u ho ush i y i xi a nf u mu xi a ozh i zh o n

3、gy e f u xi do sh i y u sh i q i n zh o ngy u sh i扬名于后世，以显父母，孝之终也。夫孝，始于事亲，忠于事j un zh o ngy u l i sh e n d a y a yu nwu ni a n e r z u y u xi u ju e d e君，终于立身。大雅云：无念尔祖，聿修厥德。”ti a nz I zh a ngd i e r天子章第二z i yu e a i q i nzh et)u g a n e y u r e n j i ngq i nzh e b u g a nmd ny u r e n dijingjinyti子曰：

4、“爱亲者，不敢恶于人；敬亲者，不敢慢于人。爱敬尽于shiqin e r d e ji doji a y u b a i x i ng x i ngy u s i h a i ga i ti a nz i zh i xi a oy e f u x i ng y u n事亲，而德教加于百姓，刑于四海。盖天子之孝也。甫刑云：y 1 r e ny o uq 1 ng zh a omi nl a i zh i一人有庆，兆民赖之。”zh u h o uzh a ng d i san诸侯章第三zdishdngbu ji a o gaoerbuw/e i zh i ji e j i nd u ma n e r

5、 b u y i gaoer bu we i su o y i在上不骄，高而不危；制节谨度，满而不溢。高而不危，所以ch a ngsh o ugu i y e ma n e r b u y i su o y i ch a ngsh o uf u ye fugui bu l i qi shen r a nh o un e ngb a o长 守贵也。满而不溢，所以长守富也。富贵不离其身，然后能保qisheji erheqimi nr e n gdizhQhG uzh i xi d oy esh izh d nzh d nj i ngj i ng r u其社稷，而和其民人。盖诸侯之孝也。诗云：“战战

6、兢兢，如l 1 nsh e nyu a n ruldbGbi ng临深渊，如履薄冰。”q 1 ngd a f u zh a ngd i s i卿大夫章第四f e ixi a nw/a ngzh ifafubuganfu f e i xi a nw& ngzh i f ayanbu gandao f e i xi a nw& ngzh i d e非先王之法服不敢服，非先王之法言不敢道，非先王之德x 1 ng b u g a nh a ng shigufeifa buyan f e i d a ob u x i ng ko uwti z e y a n sh e n wu z e ha ng y

7、a n行不敢行。是故非法不言，非道不行；口无择言，身无择行；言ma nti a nxi a wu k o ugu o h a ngmia nti a nxi a wu yu a n e s a nzh e b e i y i r a nh o un e ngsh o uq i z o ngmi a o满天下无口过，行满天下无怨恶：三者备矣，然后能守其宗庙。gdiqingddfuzhixidoyEsh i y u n su yefeixi e y i sh i y i r e n盖卿大夫之孝也。诗云：“夙夜匪懈，以事一人。”sh 1 zh a ngd 1 w/u士章第五z i y u sh i

8、f u y i sh i mu er a i t o ng zi yushifuyi shijun e r j i ngt o ng g u mu q u资于事父以事母，而爱同；资于事父以事君，而敬同。故母取q 1 di erjunqtiqij ing ji a nzh i zh e f u ye gUyixid osh i j u nz e zh o ng y i j i ngsh i ch a ngz e其爱，而君取其敬，兼之者父也。故以孝事君则忠，以敬事长则sh u n zh o ngsh u n b u sh i y i sh i q i sh a ng r a nh o un e n

9、gb a o q i l u w/e i e r sh o uq i j i si g a i顺。忠顺不失，以事其上，然后能保其禄位，而守其祭祀。盖sh 1 zh 1 xi a oy e sh i y u n s u x i ngy e me iwu ti a n e r su o sh e ng士之孝也。诗云：“夙兴夜寐，无忝尔所生osh u r e nzh a ng d i li u庶人章第六y o ngti a nzh iddo f e nd i zh i l i j i nsh e nji e y o ng y i y a ng f u mu c i sh u r e nzh i xi

10、 a oy e用天之道，分地之利，谨身节用，以养父母，此庶人之孝也。erhudnbuj i zh e we i zh i y o uy eg u z 1 ti anzi zhi yu shuren xi a owti zh o ngsh i故自天子至于庶人，孝无终始，而患不及者，未之有也s a nc a i zh a ngd i q i三才章第七c e ngz i yu e sh e nz a i xi a ozh i d a y e曾子日：“甚哉，孝之大也！”z I yu e f u xi do ti a nzh i j i ngy e di zh i y i yemi nzh i h a

11、ngy e ti a n d i zh i j i ng子日：“夫孝，天之经也，地之义也，民之行也。天地之经，e r mil nsh i z e zh i z e ti a nzh i mi 1 ng y i nd i zh i l i y 1 sh u nti a nxi a shiyi qiji aobu su er而民是则之。则天之明，因地之利，以顺天下。是以其教不肃而ch e ng qizhengbuyanerzhi xi a nw& ngji a nji a ozh i k e yihudmi n y e sh i g u xi a nzh i y 1 bo di成，其政不严而治。先

12、王见教之可以化民也，是故先之以博爱，e r mil n mid y 1 q 1 q i n ch e nzh i y u de y i e r mi nxi ngha ng xi a nzh i y 1 j i ngr a ng 6 r mi nb u zh e ng而民莫遗其亲，陈之于德义，而民兴行。先之以敬让，而民不争；d a ozh i y i l i l e 6 r mi n he miu sh i zh i y i ha owu6 r mi nzh ijin sh i y u n h e h e导之以礼乐，而民和睦；示之以好恶，而民知禁。诗云：赫赫sh 1 y I n mi nj u

13、 e rzh a n师尹，民具尔瞻。”xi a ozh i zh a ngd i b a孝治章第八z i yu e x i zh e mil ngwa ngzh i y i xi a ozh i ti a nxi aye bu g a ny i xi a ogu ozh i ch e n e r ku a ng子日：“昔者明王之以孝治天下也，不敢遗小国之臣，而况y u g o ng h o u b o z i n a nh u gudewd ngu o zh i hu a nx i n y i sh i q i xi a nw& ng zh i gu o于公、侯、伯、子、男乎？故得万国之欢心，

14、以事其先王。治国zh e b u g a nwu y u gu a ngu a e r ku a ngy u sh i mi nh u g u de b a i x i ngzh i hu a nx i n y i sh i q i xi an者，不敢侮于鳏寡，而况于士民乎？故得百姓之欢心，以事其先j q n zh i ji a zh e b u g a nsh i y u ch e nqi e e r ku a ngy u q i zi h u g u de re nzh i hu a nx i n y i sh i君。治家者，不敢失于臣妾，而况于妻子乎？故得人之欢心，以事q 1 q 1 n

15、 furan gushengzeqinanzhi j i z e gu i xi a ngzh i sh i y i ti a nxi a h e p i ng z a i h a i其亲。夫然，故生则亲安之，祭则鬼享之。是以天下和平，灾害b u sh e ng hu o lu a n t)u zu o g U mi ngwa ngzh i y i xi a ozh iti anxiayeruci sh i yu n you不生，祸乱不作。故明王之以孝治天下也如此。诗云：有ji d o d e x i ng si gu o sh u nzh i觉德行，四国顺之。”sh e ngzh i zh

16、a ngd i ji u圣治章第九c e ngz i yu e g a nwe nsh e ngr e nzh idewti yiji ayuxi aohu曾子曰：“敢问圣人之德无以加于孝乎？”z I yu e ti a nd i zh i x i ng r e nw6 i gu i r e nzh i h a ng mid ddytixido xi a o mid da y u y a n子曰：“天地之性，人为贵。人之行，莫大于孝。孝莫大于严f u yanfumd da y u p)e i ti an zezhougongqi renye x i zh e zh o ugo ngji a o

17、s i h o uj i y i p e i ti a n父。严父莫大于配天，则周公其人也。昔者周公郊祀后稷以配天，z o ng s 1 we nwa ngy u mi ngt a ng y i p e i sh a ng d i sh i y i si h a i zh i n e i ge yi qizhilaiji f Q宗祀文王于明堂，以配上帝。是以四海之内，各以其职来祭。夫sh e ngr e nzh ide y o u h e y i ji a yuxi aohu g u q i nsh e ngzh i x i xi a y i y a ng f u mu r i y a n s

18、h e ng圣人之德，又何以加于孝乎？故亲生之膝下，以养父母日严。圣renyinyanyijidojing yinqinyijidodi sh e ngr e nzh iji dobusu er ch e ng qi zhengbuyaner人因严以教敬，因亲以教爱。圣人之教不肃而成，其政不严而zh 1 q 1 su o y i nzh e b e ny e fuzizhiddo ti a nx i ngy e j u nch e nzh i y i y e f u mu sh e ngzh i治，其所因者本也。父子之道，天性也，君臣之义也。父母生之，x u mo ddyan junqinli

19、 nzh i h o umo zh o ngy a n g u b u di q i q i n e r di t a re nzh e we i zh i b e i续莫大焉。君亲临之，厚莫重焉。故不爱其亲而爱他人者，谓之悖d e b u j i ngq i q i n e r j i ngt are nzh e w/e i zh i b e i l i y i sh u nz e n i mi nwu z e y a n bUzdi德；不敬其亲而敬他人者，谓之悖礼。以顺则逆，民无则焉。不在y u sh a n erji ezaiyuxiongde su i de zh i j unzi b

20、ugui ye junzi ze buran y a n s i k e于善，而皆在于凶德，虽得之，君子不贵也。君子则不然，言思可d a o xing si k e l e d e y i ke z u n zu o sh i k e f a r o ngzh i k e gu a n j i ntu i k e d u yilinqi道，行思可乐，德义可尊，作事可法，容止可观，进退可度，以临其mi n sh i y i q i mi nw/e ierdizhi z e e r xi a ngzh i g u ne ngch e ng q i d e ji do e r h a ngq i z

21、h e ng民。是以其民畏而爱之，则而象之。故能成其德教，而行其政l 1 ng sh i y u n sh ore nj unzi qiyibutui令。诗云：淑人君子，其仪不忒。”j i xi d oh a ngzh a ngd i sh 1纪孝行章第十z i yu e xidozizhishiqinyE juzezhiqijing y a ngz e zh i q 1 l e b i ng z e zh i q 1子曰：“孝子之事亲也，居则致其敬，养则致其乐，病则致其you s a ngz e zh 1 q i a i j i z e zh i q i y a nwti zh e b e

22、i y i r a nh o un e ngsh i q i n sh i q i nzh e忧，丧则致其哀，祭则致其严。五者备矣，然后能事亲。事亲者，j u sh a ngb u ji a o w6 i xi a b u lu an z a i ch o u b u zh e ng j u sh a ng e r ji a oz e w/a ng we i xi a e r lu an居上不骄，为下不乱，在丑不争。居上而骄则亡，为下而乱z e x 1 ng z a i ch o u e r zh e ngz e b i ng s a nzh e b u ch u su i r i y o n

23、gs a nsh e ngzh i y a ng y o uw6 i bu xi do则刑，在丑而争则兵。三者不除，虽日用三牲之养，犹为不孝y e也。”w/u x i ngzh a ngd i sh i y i五刑章第十一z i yu e wu x i ngzh i sh u s a nqi an e r zu i mid da yu buxi do y a oj u nzh e wu sh a ng f e i sh e ng子曰：“五刑之属三千，而罪莫大于不孝。要君者无上，非圣r e nzh e wu f a f e i xi a ozh e w/u q i n ciddlud nzh i

24、 d a oy e人者无法，非孝者无亲。此大乱之道也。”gu a ngy a od a ozh a ngd i sh i e r广要道章第十二z i yu e ji a omi nq i n a imo sh a ny u xi a o ji a omi n l i sh u n mid sh a ny u t i y i f e ngy i s u子曰：“教民亲爱，莫善于孝。教民礼顺，莫善于悌。移风易俗，mid sh a ny u l e a nsh a ngzh i mi n mo sh a ny u l i l i zh e jingeryiyi gujingqifu z e莫善于乐。安

25、上治民，莫善于礼。礼者，敬而已矣。故敬其父，则z 1 yu e j i ngq i xi o ng z e d i yu e j i ngq i j u n z e ch e nyu e j i ngy i r e n e r qi a nwa nr e nyu e子悦；敬其兄，则弟悦；敬其君，则臣悦；敬一人，而千万人悦。su o j i ngzh e gu a e r yu e zh e zh o ng c i zh i w/e i y a od a oy e所敬者寡，而悦者众，此之谓要道也。”gu a ngzh i d e zh a ngd i sh i san广至德章第十三z i yu

26、e junzizhiji doyixidoyE f e iji a zh i e r r i ji a nzh i y e ji doyixido suUyi子日：“君子之教以孝也，非家至而日见之也。教以孝，所以j 1 ngti a nxi a zh i w/e irenfu zheye ji a oy 1 t i su o y 1 j i ngti a nxi a zh i we i r e nxi o ngzh e ye ji do敬天下之为人父者也。教以悌，所以敬天下之为人兄者也。教y I ch e n su o y i j i ngti a nxi a zh i we i r e nj

27、 u nzh eye shi yu n k a i t i j u nz i mi nzh i f u以臣，所以敬天下之为人君者也。诗云：恺悌君子，民之父miuf e i zh 1 d e q i sh u n e ngsh Unmi nruciqi da zh e h u母。非至德，其孰能顺民如此其大者乎！”gu a ngy a ngmi ngzh a ngd i sh i s i广扬名章第十四z i yu e j u nz i zh i sh i q i nxi do guzhongke yi yujun sh i xi o ngt i gushunke yi yu子日：“君子之事亲孝，故

28、忠可移于君。事兄悌，故顺可移于ch a ng j u ji a l i guzhi ke yi yuguan shiyiha ngch e ngy u n e i e r mi ngl i y u h o ush i y i长O居家理，故治可移于官。是以行成于内，而名立于后世矣。”ji a nzh e ngzh a ng d i sh i wu谏净章第十五c e ngz i yu e ru 6ftic i a i g o ngj i ng a nq i ny a ngmi ng z e w/e nmi ng y i g a nw/e nz i c o ng曾子日：“若夫慈爱恭敬，安亲扬名，则闻

29、命矣。敢问子从f u zh 1 l i ng k e w/e i xi a oh u父之令，可谓孝乎？”z I yu e sh i he y a ny u shi heyanyti x i zh e ti a nz i y o uzh e ngch e nq i r e n suiwti d a o子日：”是何言与，是何言与！昔者天子有争 臣七人，虽无道，b u sh 1 q i ti a nxi a zh u h o uy o uzh e ngch e nw/u r e n su i wu d a o b u sh i q i gu o d a i fu y o uzhe ngch e n不

30、失其天下；诸侯有争臣五人，虽无道，不失其国；大夫有争臣s a nr e n su i wu d a o bu sh i q i ji a sh i y o uzh e ngy o u z e sh e n bu liyuli ngmi ng f u y o uzh e ng三人，虽无道，不失其家；土有争友，则身不离于令名；父有争z 1 zeshenbuxi dnyu bu yi gu d a ngt)u y i zezibukeyibuzhengyufu chenbu ke yi子，则身不陷于不义。故当不义，则子不可以不争于父，臣不可以b u zh e ngy u j u n gudangbu

31、 yi z e zh e ngzh i c o ngf u zh i l i ng y o uy a nd e we i xi a oh u不争于君；故当不义，则争之。从父之令，又焉得为孝乎！”g a ny i ngzh a ngd i sh 1 li u感应章第十六z i yu ex 1 zh e mi ngwa ngsh i f u xi do g u shi ti a nmi ng sh i mti xi a o g u shi d i ch a zh a ng子曰：“昔者明王事父孝，故事天明；事母孝，故事地察；长y o ush u n gushd ngxi a zh i ti a nd

32、 i mi ngch a sh 6 nmi ngzh angyi gusuiti a n z i bi youznnye幼顺，故上下治。天地明察，神明彰矣。故虽天子，必有xi u sh e nyanyouf u ye b i y o uxi a ny e y a ny o uxi o ngy e z o ngmi a ozh i j i ng bu w/a ngq i ny e有父也；必有先也,有兄也。宗庙致敬，不sh e nxing k o ng r u xi a nz o ngmi a ozh i j i nggu i sh e nzh u y ixi a ot i zh i zh i t o ngy u sh e n慎行，恐辱先也。宗庙致敬，鬼神著矣。孝悌之至，通mi nggu a ngy u si h a iwtisu o b u t o ngsh iz i d o nge i wu无所不通O诗云：自西自东，匕，无s 1 bu思不服。，sh i jq nzh a ngd i sh i q i事君章第十七z i yu ezh i sh i sh a ngy e j